نظریه های روانشناسی کورت لوین

لوین در سال 1914، درجه دکترای تخصصی (Ph.D) روان شناسی را از دانشگاه سلطنتی فریدریش – ویلهلم برلین اخذ کرد که در آن یکی از بهترین دانشگاه های آلمانی محسوب می شد. لوین در نظریه سازی حوزه روان شناسی تحت تاثیر مطالعات اولیه خود در زمینه پزشکی، ریاضی به ویژه فیزیک قرار گرفت. او هم چنین تحت تاثیر استاد بر جسته فلسفه ارنست کاسیرر که علاقه وی در زمینه فلسفه را دو صد چندان کرده بود، قرار گرفت.

لوین بر خلاف معیارهایی که در فرهنگ دانشگاه های آلمان آن روزگار در خصوص رابطه میان استاد و دانشجو وجود داشت، در زندگی شغلی با تدریس تمام وقت تمامی معیارها را زیر پا گذاشت. او یک آزادی خواه واقعی و به دور از موقعیت های هوشیارانه و تا حدی متضاد با کلیشه ها و رفتارهای قالبی استادان آلمانی تبار بود. او هم در آلمان و هم در آمریکا از دانشجویان خویش خواسته بود تا وی را با نام کوچک «کورت» صدا کنند. وی اغلب از دانشجویان دوره دکتری دعوت می کرد تا برای صرف شام به منزل وی بروند. لوین تا حد زیادی متواضع بود و ترجیح می داد که در مباحث انتقادی کلارک هال و طرفدارانش دربارهنظریه میدانی مشارکت بجوید، زیرا او نقطه نظرات متفاوت را در روان شناسی به ویژه در بحث های دوستانه و ملایم مطرح می کرد.

به دنبال اخذ دکترای تخصصی در دانشگاه برلین، نام لوین در سال 1914 در فهرست شرکت کنندگان ارتش آلمان قرار گرفت و بعد از چهار سال مبارزه و حضور در میادین جنگ جهانی اول با درجه ستوانی و کسب نشان افتخار آنجا را ترک کرد. در طول دوران جنگ زخمی و در بیمارستان بستری شد. او در این زمان مقاله ای تحت عنوان منظره جنگ را نگاشت که در سال 1917 به چاپ رسید. لوین در این مقاله اشاره کرد که مسایل صلح متفاوت از جنگ به دست می آیند و باید درک شوند. برای مثال او می گفت: انبار یک کشاورز که در یک منطقه بی صاحب از همان انبار در یک دور نما و صلح آمیز، متفاوت تر است. زمانی که وی در بیمارستان بود رساله فوق دکترا یا پروفسوری خود را برای کسب درجه برتر در آلمان نوشت و قبل از این موفق شد دکترای تخصصی (Ph.D) را اخذ کند و به مقام استادی برسد.

او در سال 1921، در موسسه روان شناختی دانشگاه برلین به عنوان یکی از اعضای دانشکده، تدریس را آغاز کرد و به کمک دانشجویان دوره دکترا و انجام آزمایشات آزمایشگاهی مهم به شهرت علمی لازم دست یافت. هفت نفر از دانشجویان او زن و اهل روسیه بودند او در جذب پژوهش گران جوان در تحقیقات روان شناسی تبحر کافی داشت.

در طول دهه 1920، لوین صورت بندی نظریه میدانی را که این نظریه از سوی لوین پویایی گروه و روان شناسی مکان نگر نامیده شد، منجر به معروفیت او در حوزه اقیانوس اطلس شده بود، آغاز شد. تا سال 1930، لوین یکی از چهره های جهانی در روان شناسی به شمار می آمد. او قبل از مهاجرت به ایالات متحده حدود 40 مقاله و بعد از مهاجرت حدود 60 مقاله را به چاپ رسانید، سرانجام در سال 1947 در ایالت آیووا بر اثر سکته قلبی در گذشت.

پژوهش لوین در برلین

لوین بر خلاف سایر دانشگاه ها در آلمان با دانشجویان دکترا در ارتباط نزدیک بود به طوری که هر یکشنبه راس ساعت 10 صبح با دانشجویان فارغ التحصیل موسسه روان شناسی برلین در رستوران سوئدیش برای گشترش نظریه و تحقیقات خویش دور هم جمع می شدند، نام این جلسات کیوسل استریپ به معنای خط گپ و گفت و گو نبود. بلوما زایگارنیک یکی از همین دانشجویان که اهل روسیه بود یک آزمایش آزمایشگاهی را برای آزمون نظریه فعالیت های ناقص و کاهش تنش در افراد طراحی کرد و همین تحقیق مورد توجه روان شناسان آزمایشی در سراسر دنیا قرار گرفت که منجر به معروف شدن این پدیده به نام زانگارنیک شد. این مطالعه و تحقیقات کمک زیادی به لوین کرد تا در میان روان شناسان صاحب نام شود چون یافته ها وجود تنش های فیزیکی را نشان می دادند که پایه و اساس نظریه میدانی او بود.